Daily Archives: November 21, 2020
Մուսալեռ։
23.10.2020 գնացինք Մուսալեռ՝ ծանոթանալու պատմությանը։ Ես մինչ այդ օրը ընդամենը գիտեի , որ Մուսալեռը Արմավիրի մարզում է։ Ուսուցիչներից իմացա , որ գյուղն ունի մեկ եկեղեցի` Սուրբ Ամենափրկիչ եկեղեցին(որտեղ առաջին անգամ էի), մեկ դպրոց, մոտ 2740 բնակչություն, երիտասարդական ակումբ։ Բնակչությունը հիմնականում զբաղվում է այգեգործությամբ և անասնապահությամբ։
Եկեղեցու բակում ասմունքեցինք մեր Հայ մեծերի հայրենասիրական բանաստեղծություներից մի քանիսը և պարեցինք ազգագրական պարեր։
«Числа в русском народном творчестве»
Самыми часто используемыми числами в русском народном творчестве являются числа 3 и 7.
Очень часто можно встретить в русских сказаниях и былинах три желания, три попытки, трое из ларца, камень у трех дорог, три головы у чудища.Число три также часто встречается в пословицах, поговорках, дразнилках, считалках, скороговорках.
Цифра три невелика,
Но везде она нужна.
В светофоре три огня,
И в упряжке три коня.
И в пословицах, загадках
Цифра три звучит в отгадках.
Только в школе не всегда
И не всем она нужна.
Мы хотим оценку “пять”
Вместо тройки получать!
Число семь встречается в таких сказках, как: «Волк и семеро козлят», «Семь Симеонов», «Мудрая девица и семь разбойников», «Сказка о мертвой царевне и о семи богатырях», «Дочь-семилетка» и др.
В русских поговорках и пословицах слово «семь» часто выступает в значении «много»: «Семеро одного не ждут», «Семь раз отмерь – один раз отрежь», «Семь бед – один ответ», «Постучи в семь дверей, чтобы одна открылась» и т. д.
Значение чисел 3 и 7
Долгое время число 3 было для многих народов пределом счета, символом полноты, счастливым числом. В грамматике люди рассматривали три грамматических лица (я, ты, он), три рода (мужской, женский и средний) и три времени (прошлое, настоящее, будущее).
Что касается числа 7, то оно еще в древности считалось особым.Символика числа 7 характерна и для библейских сюжетов. Христианство не менее других религий богато упоминанием числа семь: Великий пост насчитывает семь недель. Известно семь чинов ангельских, семь смертных грехов. Во многих странах существует обычай ставить на рождественский стол семь блюд, название которых начинается на одну букву. Число семь в старину рассматривалась как некое магическое, волшебное число. Не случайно в радуге семь цветов, на свете – семь чудес света, в неделе 7 дней, в музыке 7 нот.
Четные числительные – два, четыре, шесть, восемь- встречаются гораздо реже в устном народном творчестве. Это связано с суеверным представлением, что чётное число связано со смертью, числом «дьявола».
Ո՞վ ենք մենք, որտեղի՞ց ենք գալիս և ո՞ւր ենք գնում։
Մորական տատիկս և պապիկս՝ բնիկ Երևանցի են։
Երևանը գտնվում է Արարատյան դաշտավայրի հյուսիսարևելյան մասում, Հրազդան գետի երկու ափերին՝ ծովի մակերևույթից 900-1200 մետր բարձրության վրա։
Քաղաքի կլիման խիստ ցամաքային է՝ շոգ ու չոր ամառ և համեմատաբար խստաշունչ ձմեռ։
Երևանը վարչական սահմանով հարում է Արարատի, Արմավիրի, Արագածոտնի և Կոտայքի մարզերին։ Երևանը բաժանված է 12 վարչական շրջանների՝ Աջափնյակ, Ավան, Արաբկիր, Դավթաշեն, Էրեբունի, Կենտրոն, Մալաթիա-Սեբաստիա, Նոր Նորք, Նորք-Մարաշ, Նուբարաշեն, Շենգավիթ և Քանաքեռ-Զեյթուն։
Մ.թ.ա. 9-րդ դարում Հայկական լեռնաշխարհի Վանա լճի ավազանում առաջանում է Վանի հայկական (Արարատյան) թագավորությունը` Ուրարտուն, Բիայնիլին: Պետության հիմնադիրը Արամե թագավորն էր: Վանի թագավորությունը ժամանակի ամենազարգացած տերություններից էր:
Արգիշտի Ա արքան իր տիրակալության 5-րդ տարում` մ.թ.ա. 782թ., հիմնադրում է Էրեբունի ամրոց-քաղաքը` ներկայիս Երևանը, որը դառնում է երկրի վարչատնտեսական կարևորագույն կենտրոններից մեկը: Էրեբունու հիմնադրման տարեթիվը ստույգ հայտնի է մեզ հասած սեպագիր արձանագրությունից.
«Խալդի աստծո մեծությամբ, Արգիշտին` Մենուայի որդին, ասում է. այս հզոր ամրոցը կառուցեցի, սահմանեցի Էրեբունի անունը Բիայնիլի երկրի հզորության համար, ի սարսափ թշնամական երկրների: Արգիշտին ասում է. հողը ամայի էր, հզոր գործեր ես այնտեղ կատարեցի Խալդի աստծո մեծությամբ, Արգիշտի` Մենուայի որդի, թագավոր հզոր, թագավոր Բիայնիլի երկրի, տերը Տուշպա քաղաքի»:
Մեր մայրաքաղաքի անունը գալիս է դեռևս ուրարտական շրջանից` Էրեբունուց: Ուրարտագիտությունից հայտնի է, որ ուրարտերեն «Բ» հնչյունը հայերենում հնչում է «Վ»: Այստեղից էլ Էրեբունի անունը ձևափոխվել է և դարձել Երևան:
Հիմա մենք ապրում ենք Արմավիրի մարզի գյուղ Փարաքարում։