Monthly Archives: January 2022

Այց Մանկավարժական համալսարան։

Այցը Մանկավարժական համալսարան՝ շատ հետաքրքիր անցավ։ Սկզբում ծանոթացանք համալսարանի պատմությանը, այցելեցինք թանգարան։

Այնուհետև գնացինք ռադիոհաղորդավարության սենյակ։ Բոլորիս հնարավորություն ընձեռվեց, որպեսզի փորձենք  մեզ պատկերացնել ռադիոհաղորդավարի դերում, բայց այդ հնարավորությունից օգտվեց միայն Սաթենը։

Տեսանք խաղերի արտադրամասը, որտեղ բոլոր խաղերը ուսանողների ձեռքի աշխատանքն էր, որոնք պետք է ուսումնասիրեն  և հետագայում նաև տարածեն։

Ռեկտորի հետ զրույցը շատ հետաքրքիր էր, բայց քանի որ ժամանակի մեջ չէինք տեղավորվում՝ առաջադրանքը կիսատ թողնելով՝ գնացինք մեկ այլ հետաքրքիր առաջադրանք կատարելու։ Գնացինք և Ջ. Հոլանդի՝ անձնավորության տիպի և մասնագիտական գործունեության ոլորտի միջև փոխհարաբերությունների մասին, թեստ լրացրեցինք։ Այն մեզ պետք է օգներ մասնագիտության կողմնորոշման հարցում։
Ես պատկանում էի Սոցիալական և Կոնվենցիոնալ տիպերին։

Թեստը լրացնելուց հետո՝ քանի որ շատ էինք ցանկանում ավարտել ընկեր Կարապետյանի հետ սկսած հետաքրքիր առաջադրանքը՝ փնտրեցինք նրան և շարունակեցինք մեր զրույցը։ “Կյանքի անիվ” անվամբ թեստ հանձնեցինք՝ եթե վերջում մեզ մոտ ստացվեր անիվ ՝ ուրեմն մենք երջանիկ ենք, բայց ոչ ոքի մոտ անիվը շրջանաձև չէր։ Բոլորին էլ ինչ-որ բան խանգարում էր լիարժեք երջանիկ լինելու համար։
Այսքանը համալսարանի այցից։ Շատ տպավորիչ, ուսուցողական և ամենակարևորը օգտակար այցելություն էր։

Սահադաշտ

Այնքան լավ անցավ որ չգիտեմ ինչպես պատմել։ Երկրորդ անգամ էի սահադաշտում և այս անգամ ինձ հաջողվեց սահել սովորել։ Սկզբում մարզիչը օգնեց, ասաց որ երկրորդ անգամվա համար մոտս լավ է ստացվում, միակ խնդիրը այն էր որ վախենում էի ընկնելուց։ Արևիկը մարզիչին հարցրեց թե ընկնելուց հետո ինչպես պետք է վեր կենալ։ Մարզիչը բացատրեց և դրանից հետո ավելի համարձակ դարձա, քանի որ արդեն գիտեի թե ինչպես պետք է ինքս ինձ օգնեմ։ Շատ ուրախացա որ սկսեցի սահել, բայց դեռ այդքան էլ լավ չի ստավցվում, երբ սկսում էի չմտածել սահելու մասին ուշադրությունս ուրիշ կողմ էր լինում և ընկնում էի ։

Հոդված

Ամեն մի մանկավարժ, ուսուցիչ չէ որ կարող է դառնալ լավ մասնագետ։ Մանկավարժը նա է ով ոչ թե լավ տիրապետում է առարկային, այլ նա ով կարողանում է հետաքրքրություն առաջացնել ուսման հանդեմ։ Իսկ այդպիսի ուսուցիչներ՝ ովքեր սիրում են իրենց աշխատանքը, դժվար է գտնել։ Կպատմեմ մի փոքր իմ աշակերտական կյանքի մասին։ Միշտ ատել եմ դպրոցը, բայց անկախ ամեն ինչից սովորել եմ դասերս՝ հետաքրքիր էր գիտելիքներ ստանալը հատկապես սիրում էի մաթեմատիկան և օտար լեզուները, հայերենը շատ էի դժվարանում, բայց փորձում էի աշխատել հայերենիս վրա։ Տարրական դպրոցի ուսուչից որպես էդպիսին համարում եմ մայրիկիս և ինձ հետ պարապող Լիանա Ռաֆաելովնաին։ Հիշում եմ քննության գնահատականների մասին իմանալու ժամանակ Լիանա Ռաֆաելովնաի հետ էի, երկուսս էլ լաց եղանք, քանի որ ուսուցիչը տրամադրված չէր ինձ 9դնել։ Պատմեմ այդ մասին՝

Մաթեմատիկայի քննության ժամանակ ուսուցիչը ասաց որ խնդիրները բոլորը չպետք է գրեն, իսկ ովքեր սևագրեն միայն անցկացնեն տետրում երբ նա ստուգի։ Ես երկար էի պարապել և պատրաստ էի քնություններին սևագրեցի և կանչեցի ուսուցչին։ Ուսուցիչը դժգոհ հայացքով նայեց և ասաց որ սխալ եմ։ Նեղվեցի քանի որ գիտեի որ ես ճիշտ եմ լուծել խնդիրները։ Երկար մնացի, չգիտեի անցկացնել քննաթերթիկի մեջ թե ոչ ։ Վերջի պահին որոշեցի գրել, մեկ է եթե սխալ էլ լիներ բան չէր փոխվի։ Այդպես ստացա ինը, իսկ ուսուցիչը ամաչեց նայել մայրիկիս աչքերի մեջ, երևի գիտեր որ պատմել եմ այդ միջադեպի մասին։

Սովորեցի սովորել ինքս ինձ համար, սկսեցի ուշ ուշ դաս պատասխանել։ Բայց ժամանակ եղավ որ ստիպված երկար ժամանակով բացակայեցի։ Եվ երբ նորից սկսեցի գնալ դպրոց շատ էի հետ մնացել, շատ բաներ կար որ չէի կարողանում հասկանալ որովհետև չէի եղել դասերին։ Ու սկսեցի չսովորել։ Սովորում էի Ռուսերենը, քանի որ դա ինձ համար շատ հեշտ էր, կարող էի կարդալ և մի անգամից հասկանալ և գնալ պատմել։ 11֊րդ դասարանում արդեն փոշմանել էի որ այն ժամանակ չէի ցանկանում սովորել և փորձեցի աշխատել գնահատականներիս վրա, բայց չէին ցանկանում բարձր գնահատել։ Այդ պատճառով բարձրացրեցի միայն անգլերենիս գնահատականը։ Դադարեմ պատմել իմ մասին և խոսեմ ուսումնական համակարգի խնդիրների մասին։

Առաջի խնդիրը ջոգողություն դնելն է։ Ես գալով Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիր, առաջինը որ ինքս ինձ ասացի նա էր, որ եթե ես ուսման ավարտից հետո որոշեմ դառնալ մանկավարժ, պետք է ջոգողություն չդնեմ և բոլորի հետ աշխատեմ։

Հաջորդ խնդիրը նա է որ ուսուցիչներ կան, որոնք պատշաճ չեն կատարում իրենց աշխատանքը, որպեսզի աշակերտները գնան նրանց մոտ պարապեն։ (Նմանատիպ պատճառով չկարողացա ստանալ բարձր գնահատական հայոց լեզու և գրականություն առարկային) Միշտ ասում էր որ ես չեմ ուզում աշխատել, իսկ դա էդպես չէր։ Երբ ձեռք էի բարձրացնում ասում էր սպասիր հետո կգաս, բայց կանչում էր նրանց ովքեր իր մոտ էին պարապում, ու առանց գիտելիքներս իմանալու ցածր էր գնահատում։ Անկեղծ մեկ էր, վերցնում էի մատիտները ու սկսում զբաղվել իմ գրականության տետրով։ Բայց չգիտես ինչու դա էլ դուրը չէր գալիս և վերցնում էր մատիտներս։ Ստացվեց որ ժամանակի ընթացքում ամեն ինչի հետաքրքրությունս կորցրեցի՝ ոչ ձեռք էի բարձրացնում, ոչ զբաղվում իմ տետրով։

Երրորդ խնդիրը նշել էի նախաբանում՝ այն է որ գիտելիք ունեն բոլորը, բայց ոչ բոլորնեն ընդունակ տալ գիտելիք և ոչ բոլորը կարող են առաջացնել ուսման հանդեպ հետաքրքրություն։ Անկախ նրանից որ չէի սիրում դպրոցը կաին ուսուցիչներ որոնց մոտ ստացվում էր հետաքրքրություն առաջացնել ուսման հանդեպ։ Եվ սովորում էին անգամ նրանք ովքեր ծույլ էին։ Կենսաբանության ուսուցչուհին ասում էր որ խաչբառներ կազմեինք և ամբողջ դասարանով լուծեինք։ Շատ լավ գաղափար էր։ Խաչբառներով գրում էինք ամենակարևոր տերմինները և սկսում լուծել։ Արդյունքում բոլորս ստացանք գիտելիք այդ առարկայից, քանի որ անընդհատ նույն բառերը նույն բացատրությունները կրկնվում էին և հնարավոր չէր մոռանալ, ինչպես նաև հետաքրքրում էր բոլորին։ Պատմության ուսուցիչը կարևոր թվականները մի քանի անգամ հարցնում էր և մենք մի քանի անգամ կրկնելով սկսում էինք հիշել։ Կարող էր ընդհատել դաս պատմողին և սկսեր նորից հարցնել։ Դպրոցում կաին ուսուցիչներ որոնց սիրում էի կարողանում էի խոսել նրանց հետ, բայց այդ ուսուցիչները այն ժամանակ սկսեցին աշխատել, երբ ես չէի կարողանում դաս պատասխանել։ Միշտ հիշել եմ այն ինչ հետաքրքրել է ինձ, հնարավոր է դրա պատճառով էր։

Այս խնդիրները ունեն լուծման կարիք, եթե ես լինեի ԿԳՄՍ նախարար այնպես կանեի որ դասարում աշակերտների քանակը չգերազանցեր 15ը, որպեսզի ուսուցիչները կարողանաին աշխատել բոլորի հետ հավասարաչափ։ Կբարձրացնեի ուսուցուչների աշխատավարձը և կարգել էի գումարով աշակերտ պահելը։ Ինչո՞ւ պետք է երեխան գումար տա պարապի, որպեսզի ընդունվի համալսարան, եթե կա դպրոցը։ Եթե էդպես է ինչի համա՞ր է դպրոցը, թող լիներ 6֊9֊ամյա մեկ է համալսարան ընդունվելու համար բավարար չէ։ Կհանեի գնահատական կոչվածը, կլիներ աստիճանային համակարգ ըստ աշակերտի ակտիվության(սակայն դա էլ կարող է ունենալ բացասական կողմեր)։ Ուսուցիչներին կտաի հատուկ պարգևներ յուրաքանչյուր խելացի աշակերտի համար։Կցանկանաի նաև էնպես անել որ դպրոցի դասաժամը լրիվ բավարարեր աշակերտին, որպեսզի տանը այդքան շատ ժամանակ չծախսեր դասերի վրա։ Դասերը կարևոր են, բայց օրվա մեծ մասը դրան հատկացնելը, այն էլ փոքր տարիքում սխալ եմ համարում։Ինչպես նաև կցանկանաի որ կրթությունը Հայաստանում լիներ անվճար, որպեսզի ամեն մարդ սովորեր այն ինչ ուզում է։ Շատ մարդիկ կան ովքեր ունեն բժիշկ, իրավաբան կամ մեկ այլ մասնագետ դառնալու պոտենցիալ, բայց չունեն բավարար գումար։ Եթե մեր երկրում կրթությունը լինի անվճար յուրաքանչյուրը կսովորի այն ինչ ուզում է և սիրում է, արդյունքում կունենանք լավ մասնագետներ որը կնպաստի մեր երկրի զարգացմանը։

Can’t stick to a budget? Try these tweaks instead


Can’t stick to a budget? Try these tweaks instead Չեք կարողանում պահպանել բյուջեն։ Փոխարենը փորձեք այս ուղումները
-Let’s cut right to the chase; for most people budgeting just doesn’t work. եկեք միանգամից անցնենք գործին։ Մարդկանց մեծամասնության համար բյուջետավորումը պարզապես չի աշխատում


[Your Money and your mind with Wendy De La Rose]
-You maybe follow your budget for a few days or a few weeks, but soon, you forget about your budget and stop tracking the flow of your money.Դուք կարող եք հետևել ձեր բյուջեին մի քանի օր կամ մի քանի շաբաթ, բայց շուտով դուք մոռանում եք ձեր բյուջեի մասին և դադարում հետևել ձեր փողի հոսքին:
-And there goes your budget.Եվ գնում է ձեր բյուջեն:
-And that’s because of reality is, most of your budget is fixed.Եվ դա այն պատճառով է, որ իրականությունն այն է, որ ձեր բյուջեի մեծ մասը ֆիքսված է:
-You can’t really do anything about it without making major life decisions.Դուք իրականում ոչինչ չեք կարող անել առանց կյանքի կարևոր որոշումներ կայացնելու:
-Your rent is your rent.Ձեր վարձավճարը ձեր վարձն է
-Your phone bill is your phone bill.Ձեր հեռախոսի հաշիվը ձեր հեռախոսի հաշիվն է
-Your car payment is your car payment.Ձեր մեքենայի վճարումը ձեր մեքենայի վճարումն է:
-But the focus of today is the fact that many people struggle with the little, ongoing, frequent purchases like eating out, delivery services or shopping.Բայց այսօր ուշադրության կենտրոնում է այն փաստը, որ շատ մարդիկ պայքարում են փոքր, շարունակական, հաճախակի գնումների հետ, ինչպիսիք են դրսում ուտելը, առաքման ծառայությունները կամ գնումները:
-So let’s tackle each one of those individually.Այսպիսով, եկեք անդրադառնանք դրանցից յուրաքանչյուրին առանձին
-First, let’s talk about eating out.Նախ, եկեք խոսենք դրսում ուտելու մասին:
-In my research along with some colleagues, I found that eating out, is one of the biggest financial regrets that people have.Որոշ գործընկերների հետ իմ հետազոտության ընթացքում ես պարզեցի, որ դրսում ուտելը մարդկանց ամենամեծ ֆինանսական ափսոսանքներից մեկն է:
-The only other expense that’s even less satisfying than eating out are bank fees!Միակ այլ ծախսը, որը նույնիսկ ավելի քիչ գոհացուցիչ է, քան դրսում ուտելը, բանկային վճարներն են
-For eating out, instead of making a financial budget, where you tell yourself you’re only going to spend.Դրսում ուտելու համար, ֆինանսական բյուջե կազմելու փոխարեն, որտեղ դուք ինքներդ ասում եք, որ միայն պատրաստվում եք ծախսել:
-100 dollars a month on eating out, let’s focus on what i call a “frequency budget” instead.Ամսական 100 դոլար դրսում ուտելու համար, փոխարենը եկեք կենտրոնանանք այն, ինչ ես անվանում եմ «հաճախականության բյուջե»:
-So instead of focusing on the amount of money that’s much harder to track and sometimes even impossible to track, let’s focus on limiting the number of times that you go out to eat.Այսպիսով, փոխանակ կենտրոնանալու այն գումարի վրա, որը շատ ավելի դժվար է հետևել և երբեմն նույնիսկ անհնար է հետևել, եկեք կենտրոնանանք սահմանափակելու, թե քանի անգամ եք դուրս գալիս ուտելու:
-You’ll have a much easier time saying no and tracking your budget.Դուք շատ ավելի հեշտ կունենաք ոչ ասելու և ձեր բյուջեին հետևելու ժամանակը
-Now, i understand that we are all social humans and eating out is such a social activity.Այժմ ես հասկանում եմ, որ մենք բոլորս սոցիալական մարդիկ ենք, և դրսում սնվելը նման սոցիալական գործունեություն է
-And if that’s what you’re craving, i have some tips to make sure you can hit two birds with one stone.Եվ եթե դա այն է, ինչ դուք ցանկանում եք, ես մի քանի խորհուրդ ունեմ, որպեսզի համոզվեք, որ դուք կարող եք մեկ քարով հարվածել երկու թռչունների:
-Instead of eating out, go and have a picnic with friends, sign up for a workout class or do any of the hundred social activities that you can do without having to spend 50 to 70 dollars a night. Դրսում ուտելու փոխարեն, գնացեք ընկերների հետ խնջույք կազմակերպեք, գրանցվեք մարզումների դասընթացի կամ կատարեք հարյուրավոր սոցիալական գործունեություն, որոնք կարող եք անել առանց գիշերը 50-70 դոլար ծախսելու:
-If you plan it right, you can still satisfy your social craving and still your wallet a lot of money.Եթե ճիշտ եք պլանավորում, դուք  կարողանում եք բավարարել ձեր սոցիալական կարիքները և շատ գումարեք ունենում ձեր դրամապանակում:
-Now let’s talk about delivery services.Հիմա խոսենք առաքման ծառայությունների մասին:
-A recent investigation found that those who order though a delivery app end up spending anywhere from 7 percent to 91 percent more than those who dined in, thanks to the pile of miscellaneous charges and fees.Վերջին հետաքննությունը պարզել է, որ նրանք, ովքեր պատվիրում են առաքման հավելվածի միջոցով, ի վերջո 7 տոկոսից 91 տոկոսով ավելի են ծախսում, քան նրանք, ովքեր ճաշել են՝ զանազան վճարների և վճարների կույտի շնորհիվ:
-In fact, the same item can be more expensive on the app than in the restaurant.Իրականում նույն ապրանքը հավելվածում կարող է ավելի թանկ լինել, քան ռեստորանում
-Right now, you may be ordering out more frequently. One analysis found that with the addition of delivery apps, fast food is no longer something associated with a quick bite on the go.Հիմա դուք կարող եք ավելի հաճախ պատվիրել: Մեկ վերլուծություն ցույց տվեց, որ առաքման հավելվածների ավելացմամբ արագ սնունդն այլևս այն չէ, որ կապված է արագ կծելու հետ:
-Given the added baggage that comes with these delivery apps, my top tip here is to delete the apps from your phone.Հաշվի առնելով այս առաքման հավելվածների հետ կապված ավելացված ուղեբեռը, այստեղ իմ գլխավոր խորհուրդն է՝ ջնջել հավելվածները ձեր հեռախոսից
-Now, if deleting it is too permanent or too extreme, you can still change your environment by making as many speed bumps as you can, to slow down the pace of purchases. Maybe link the app to a debit card with a small present amount of money. You can also delete the app after every purchase, so that it’s not enticing you at all hours.Այժմ, եթե այն ջնջելը չափազանց մշտական ​​է կամ չափազանց ծայրահեղ, դուք դեռ կարող եք փոխել ձեր միջավայրը՝ հնարավորինս շատ արագաչափեր անելով, որպեսզի դանդաղեցնեք գնումների տեմպերը: Միգուցե հավելվածը կապեք դեբետային քարտի հետ փոքր ներկա գումարով: Կարող եք նաև ջնջել հավելվածը յուրաքանչյուր գնումից հետո, որպեսզի այն ձեզ չգայթակղեցնի բոլոր ժամերին
-Now, let’s talk about shopping. Let me be clear.Հիմա խոսենք գնումների մասին: Պարզ ասեմ.
-I’m not saying that you should never go shopping. What i am saying, is that i encourage you to buy the things that briny you happiness.Ես չեմ ասում, որ երբեք չպետք է գնումներ կատարել: Այն, ինչ ես ասում եմ, այն է, որ ես ձեզ քաջալերում եմ գնել այն բաները, որոնք ձեզ երջանկություն են պարգևում:
-Research has shown that when you spend money on others, when you spend money on experiences and when you spend money on the things that save you time,these expenses make you happier.Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ երբ փող ես ծախսում ուրիշների վրա, երբ փող ես ծախսում փորձի վրա և երբ փող ես ծախսում այն ​​բաների վրա, որոնք խնայում են քո ժամանակը, այս ծախսերը քեզ ավելի երջանիկ են դարձնում:
-And i know retail therapy may seem great, but researchers have found that spending the same amount of money on someone else, even as little as 5 dollars can make you happier.Եվ ես գիտեմ, որ մանրածախ թերապիան կարող է հիանալի թվալ, բայց հետազոտողները պարզել են, որ նույն գումարը ուրիշի վրա ծախսելը, նույնիսկ 5 դոլարը կարող է ձեզ ավելի երջանիկ դարձնել:
-So get that T-shirt for your friend instead of yourself. Make a donation to a place that you really love and support or buy an experience for yourself. Try something for the first time. And if you’re overwhelmed, and your burning the candle at both ends, know that it’s OK to invest in something that will free up your time. Ուրեմն այդ շապիկը վերցրու ընկերոջդ փոխարեն քո փոխարեն: Նվիրատվություն կատարեք այն վայրին, որը դուք իսկապես սիրում և աջակցում եք կամ գնեք փորձ ձեզ համար: Փորձեք ինչ-որ բան առաջին անգամ: Եվ եթե դուք ծանրաբեռնված եք, և մոմ եք վառում երկու ծայրերում, իմացեք, որ նորմալ է ներդրումներ կատարել մի բանում, որը կազատի ձեր ժամանակը:
– Hire a local high schooler to now your lawn or get someone to clean your house. These may be a little pricey, but the time you save will be worth every penny.By making these small changes to your discretionary spending, you can not only spend less, but actually get more happiness and satisfaction from your spending. It can mean a life with fewer guilty pleasures and less regret.
Վարձեք տեղացի ավագ դպրոցականի այժմ ձեր սիզամարգը կամ ինչ-որ մեկին հրավիրեք մաքրելու ձեր տունը: Սրանք կարող են մի փոքր թանկ լինել, բայց ձեր խնայած ժամանակը կարժենա յուրաքանչյուր կոպեկ: Կատարելով այս փոքր փոփոխությունները ձեր հայեցողական ծախսերում, դուք կարող եք ոչ միայն ավելի քիչ ծախսել, այլ իրականում ավելի շատ երջանկություն և բավարարվածություն ստանալ ձեր ծախսերից: Դա կարող է նշանակել կյանք՝ ավելի քիչ մեղավոր հաճույքներով և ավելի քիչ ափսոսանքով

-Now who wouldn’t want that? Հիմա ո՞վ դա չի ցանկանա: